Ohjee even na het middag eten slaat de snoeplust toe.
En echt niet omdat ik honger heb hoor want ik heb immers net een enorme bak soep op.
Ineens herinner ik me dat er nog een grote zak zachte zoete drop in de kast lig. Oh en er liggen ook nog van die koeken met aardbeien gelei in.
Een klein stemmetje in mijn hoofd zegt: "Ah joh kan jou het schelen." en "1tje kan toch geen kwaad?" Uit gewoonte loop ik al naar de kast toe. Maar ik bedenk me dat dit gewoon snoeplust is, en geen honger. Ik heb geen honger ik hoef niet perse te eten. Ik laat de kast dus dicht, en ga de hond uitlaten. Het stelt geen donder voor dat weet ik ook wel, maar toch voelt het als overwinning op mezelf. Ik ben sterk geweest, ik heb het niet gedaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten